среда, 5 марта 2014 г.

ЭЙ ХУДОҶОНАМ,,,


Гунҷишк ба Худо гуфт : Лонаи кучаке доштам оромгоҳу  ҳастагиям буд сарпаноҳи бекасиям  буд туфони ту онро аз ман гирифт он лонаи кӯчаки ман куҷои дунёи туро танг кардаю гирифта буд? 
Худованд гуфт : Море дар лонаат буду  ту  хоб буди бодро гуфтам, ки лонаатро вожгун кунад . Он гоҳ ту аз камини мор гурехти . Чи балоҳое, ки ман ба воситаи муҳаббатам аз ту дур кардаму ту надониста ба душманиам бархости . Пас бидон  эй дӯст  ҳар як нохушие ба ту мерасад  сабр кун  ва  ё хушие  ба ту мерасад  шукр кун чун,ки ҳар яке сабабе дорад.
Ҳамон гуна, ки ин бузургон нидои Аллоҳро лабайк гуфта ва ниҳоли сабрро дар нафси хеш шукуфо сохтанд, бар мо лозимаст, ки ба онҳо иқтидо намуда ва дар тамоми шуъӯни зиндагии рӯзмараамон ва дар бархурд бо дигарон, аъам аз аҳли хонавода, падару модар, ҳамсару фарзанд, ҳамсоя ва дӯст, ҳамкору коргар, устоду муаллим, шогирд ва зердаст, ҳама ва ҳама ба ин сифати писандида, ороста шавем ва ба пирӯзӣ ва растагории ҷовидона даст ёбем.

Комментариев нет:

Отправить комментарий