1. Зикри Худованд
2. Шукри Парвардигор.
3. Дарки неъмати ато кардаи Аллоҳ.
Яъне, вақте ки мо Бисмиллоҳ мегӯем Худовандро зикр мекунем ва бо ба забон овардани калимаи Алҳамдулиллоҳ уро шукр мегӯем. Тафаккури он ки ин ҳама неъмат натиҷаи қудрату меҳрубонии Холиқи якто аст-ин худ фикру андеша ва дарки он мебошад.
Ин ҳама неъмат худ имон аст, ки онро қадр бояд кард. Чунки гавҳари имон ин тухми саодати ҷовидонист, ва Парвардигор ба мо ин неъматро додаст ва тухми имон дар қалби поки мо ниҳодааст. Парвариши он тухмро ба уҳдаи худи мо вогузоштааст ва гуфтааст, ки ин тухмро бо оби таоту ибодат парвариш кун, то дарахте шавад, ки решаи он ба каъри замин фуру раваду шохи он ба осмон авҷ кашад. Чунон ки дар Куръон омадааст:
"Оё надидаи чи тавр Худованд мисол овард сухани покизаро монанди
дарахти покиза, ки бехаш устувор аст дар замин ва шохаш дар осмон" (сураи Иброхим, ояти 24).
Дар огози китоб имом Газоли кимиёи саодати одамиро дар пайдо кардани унвони мусулмони мебинад. Он ба чор кисм таксим мешавад:
1. Дар шинохтани нафси хеш 2. Дар шинохтани хакк Субхонаху Таъоло 3. Дар маърифати дуньё 4. Дар маърифати охират Агар нихоят мухтасар баён кунем чунин аст: Худованд махлуқи беҳтарини худ Одамизодро барои бозию беҳудагарди наофаридааст. Аҳамияту роли одами ниҳоят бузург аст, ҳарчанд уро аз хок сириштаанд, вале ҳакикати рухи вай раббони аст ва гавҳари вай агарчи дар ибтидо бо сифатхои хайвонию шайтони омехта аст, аммо дар натичаи кушишу гайрати нахй, аз ин омезишу олоиш пок гашта хамчувори хазрати таъоло мегардад ва аз асфала-с- софилин ("пасттарини пасттарон") То ба аъло иллиййин ("бартарини бартарон") рафта мерасад. Хислатҳои пастарини у ин аст, ки агар ба дарачаи хайвону дарранда фарояд асири шахвату газаб мегардад. Дарачаи баландтарини вай ин аст, ки то ба дарачаи малоика расад, ба шарте ки аз дасти шахвату газаб халоси ёбад ва хар дуро роми хеш созад, он вакт шоистаи бандагии худованд мегардад. Махз хамин шоистаги сифати малоика аст ва камоли дарачаи одамист . Одам вакте бе чамоли хазрати субхонаху таъоло зиндагии худро тасаввур карда натавонад ва наззора кардани он чамол бихишти вай гардад, пас шахвату газаб худ аз худ бартараф хохад шуд. Дар натича инсон имконият пайдо мекунад, ки ба хакикати кимиёи саодати абади (яъне саодати ду чахон) расад. Лозим ба ёдоварист, ки чи хеле кимиё (яъне тиллову зар ) дар хонае хар кас пайдо намешаваду, танхо дар хазинаи давлат ё подшох мавчуд аст, кимиёи саодати абади низ, танхо дар хазинаи худованд чойгир аст. Хазинаи Худои Таъоло бошад дар осмон гавхари фариштагон асту дар замин дили пайгамбарон мебошад. Пас, хар кас ин кимиёро дар чои дигар, на аз пеши хазрати нубувват чуяд, кори вай каллобию фиреб мебошад , ки дар киёмат ин палидии вай ошкор шавад ва худ шармсор гардад. Дар иртиботи ин тоифа дар Куръони мачид омадааст : "Боз бурдему баркашидем аз ту пардаи гумони ту, чашми ту имруз тезбин аст" . (сураи Коф -ояти 22).
Эхтимол нишонахои охирзамон бошад, ки ин тоифа мардум дар хамин дунёи фонии мавриди парастиши худ шармандаву шармсор хастанд. Аз ин ру хамаи гуфтахои боло барои осоиштагию бехтар намудани хаёти дунявии шумо низ таалук дорад. Пас суоле ба миён меояд, ки барои ичро намудани дастури Худованд ва ноил гаштан ба хотири чамъу дили бегам чи кор бояд кард? Чавоби ин суол дар хаёти хамарузаамон нухуфта аст,яъне мо бояд кори орому маоши арзанда пайдо кунем ва пеш аз хама ба таври конуни дар кишвари мавриди мухочират карор дошта бошем. Барои ин хуччатхои регистрациони, ва ичозатномахои кории мо дурусту хаккони бояд бошанд ва ихтисосу касби интихобкардаи мо мавриди ниёзи чомеа бошанд. Хамчунон шартномахои кори тавре баста шаванд, ки дар сурати напардохтани музди кори тавассути суду прокуратура аз ташкилоту корхонахои карздор он ситонида шавад. Сугуртаи тибби (страховой медицинский полис) тавре гирифта шавад, ки дар мавриди лозима ба бемор ёри кунад. Хулоса проблемахо чунон бисёранд, ки кас ба танхои наметавонад хамаи онхоро паси сар намояд. Аз ин ру шумо метавонед ба хукукдонону координаторхои мо барои ба даст овардани хуччатхои лозима мурочиат намоед.
Комментариев нет:
Отправить комментарий