МО ПАЙРАВИ РАСУЛУЛЛОҲ(салаллоҳу алайҳи вассалам) ҲАСТЕМ

Мепурсанд: Дӯсташ медори? 

Мегӯям: девонавор!

Мепурсанд чанд: зебост? 

Мегӯям: беш аз он чи тасаввур мекунед! 

Кучост? Мегуям: дар қалби ман ва милионҳо инсон! 

Мепурсанд : номаш? 

Мегуям: Ҳазрати Муҳаммад (саллаллоҳу алайҳи вассалам) сарвари оламиён, Расули Худо ва шафоаткунандаи мо дар Рӯзи сазо ва ҷазо! СаллАллоху алайҳи ва олиҳи ва саллам. 

Ҳазрати Муҳаммад (саллаллоҳу алайҳи вассалам) фармудаанд: - Инсон рӯзи қиёмат бо касе хоҳад буд, ки ӯро дӯст медорад. 

Чӣ муждаи азиме дар ин ҳадис зикр гардид, ки агар захираи зиёде аз ибодати нофила надошта бошед ҳам, бо муҳаббати Худову Расулаш ин неъмати бузург (ҳамроҳ будан бо Пайғамбар) ба даст хоҳад омад. 

Мо, ки худро пайрави оини Муҳаммад (саллаллоҳу алайҳи вассалам) мешуморем, бояд боварӣ дошта бошем, ки:
1.Ҳар сухану ҳарфе, ки Расулуллоҳ (салаллоҳу алайҳи вассалам) ба ҷаҳониён эълом доштаанд, аз тарафи Худо ва бо дастури Ӯ будааст.
2.Тамоми он гуфтаҳо рост ва ҳаққанду дар онҳо шакке нест.
3.Худованд Пайғамбарро барои он интихоб кардааст, ки ба воситаи вай аҳкоми худро ба бандагонаш расонад.
4.Ба меъроҷ рафтани Расулуллоҳ (саллаллоҳу алайҳи вассалам) ҳақ аст.
5.Рӯзи қиёмат нахустин касе, ки аз қабр бармехезад ва аввалин касе, ки ба Биҳишт ворид мешавад, ӯст. Салавоти Худо ба ҳазрати Муҳаммад ва олу асҳобаш бод! 

Дили ман волаву Шайдои Муҳаммад бошад, 

Сари ман хоки қадамҳои Муҳаммад бошад. 

Ин тани хокии ман бе рухи ӯ зинда мабод, 

Ҷон фидои қаду болои Муҳаммад бошад. 

Ҷибриил буд, ки ӯ сидранишини малакут, 

Дар фироқи рухи зебои Муҳаммад бошад. 

Маҳу хуршед ба хоки дари ӯ саҷда баранд, 

Аршу Курсӣ ба таманнои Муҳаммад бошад 

Рӯзи маҳшар ба шафоат чу барад дасти дуо, 

Ҳама олам ба тамошои Муҳаммад бошад. 

Ҷазбиё, халқи ҷаҳонро ҳама дар рӯзи ҷазо, 

Чашм бар ҳиммати аълои Муҳаммад бошад