Эй хоҳари ҷон

Гарра машав ба ҳусну ба ҷамол эй духтар,

Сайъ кун дар талаби илму камол эй духтар.

Заррае ақл агарат дар васати хеш бувад,

Беҳ, ки дар кунҷи лабат донаи хол эй духтар.

Аз гуноҳ дури бичӯй, гарчанде ҳасти хушрӯй,

Бо ашкҳои надомат, руйи зебоят бишӯй.

Илму ҳикмат биомӯз, фазлу шараф биандӯз,

То ки боши сарбаланд ҳам имрӯзу ҳам он рӯз.

Ризои Парвардигор, бошад бароят шиор,

Ҳам ризои Паёмбар, мақсади оли шумор.

Эй модари меҳрубон, эй хоҳари дилу ҷон,

Насиҳат гар пазири, доим боши дар амон.

Дилатро ба донишвари дор хуш,

Чу донисти он гаҳ дар кор куш.

Мактаб ба ту ёд медиҳад илму адаб,

Мактаб зи ту мебарад ғаму ранҷу тааб.

Як нуктаи мухтасар зи мактаб бигӯям,

Одам нашавад касе магар аз мактаб.

*

Эй хуш аз тан куч кардан, хона дар дар чон доштан,
Руй монанди пари аз халк пинхон доштан.
Дар хучуми турктозону камондорони ишк,
Синае омода бахри тирборон доштан.
Равшани додан дили торикро бо нури илм,
Дар дили шаб партави хуршеди рахшон доштан.