Тавҳид - яъне эътиқод ба ин ки Худо якто ва беҳамтост. - Эътиқод ба ин ки ҳеҷ маъбуде барҳақ; ҷуз Ӯ таъоло шоистаи парастиш нест. Аз ин ҷост, ки шахси дорои чунин эътиқод бударо, "муваҳҳид"- гуфта Мешавад. Дини Ислом, ки дини тавҳид аст ва шахсе то муваҳҳиди комил ва воқеъӣ нагардад, ҳаргиз мусулмони ҳақиқӣ ба шумор намеравад. Ва Қуръони карим танҳо гуноҳеро, ки қобили бахшиш намедонад, ҳамоно ширк ба Худост. "Худованд намебахшад, ки ба ӯ ширк биварзанд ва ба ҷуз ширк ҳар гуноҳеро барои ҳар ки бихоҳад мебахшад ". Аз ҳамин ҷиҳат лозим ва зарур аст бидонем, ки муваҳҳиди воқеъй чй касе аст ва чй вазифаҳое дорад, то хешро ба он зиннат дода ва дар ин олам аз мусулмонҳои воқеъй шуда ва дар олами охират ба саодати абадй ноил гардем. Муваҳҳиди воқей аз назари Қуръони карим шахсе аст, ки Худоро дар ҳама амрҳои зерин ягона бишносад:
1.МАР ЗОТ- яъне Худованд дар зоти худ ягона ва !беҳамтост: "Лайса камислмҳм шайун". "Худованд мисл ва монанд ва ҳамтое надорад" (Сураи Шӯро, ояти 11). "Ва лам якун Лаҳу куфуван аҳад". "Ва нест ӯро ҳамто ҳеҷ кас" (Сураи Тавҳид, ояти 4).
2.МАР ОФАРИНИШ - яъне Худованд ягона холиқи ҳастй аст ва ҷуз ӯ Офаринандае вуҷуд надорад. "Қулиллоҳу холику кулли шайин ва ҳувал воҳидул кахҳор". "Бигӯ, Офаридгори ҳамаи чиз Худост ва У таъоло воҳидаст дар қаҳҳорй" (Сураи Раъд, ояти 16).
З.МАР ТАДБИР ВА КОРГАРДОНӢ - яъне эътиқод ба ин ки ирода кардани ҷаҳон танҳо дар тасарруфи Худованд аст. Коргардон ва тадбиркунандаи ҳастй фақат |ва фақат Ӯ таъоло мебошад.
"Қул мам ярзуқуқум минассамои вал арзи аммайямлнкус-самъа вал абсора ва май юхриҷул ҳайя минал маййити ва юҳриҷул майймта минал хаййи ва май юдабиррул амра. фасаяк улуналлоҳ- фа кул афало таттакун" "Бигӯ, кист ки шуморо аз баракоти осмон ва замин ризқу рӯзй медиҳад? Кист ки соҳиби гушҳо ва чашмони шумост? Кист ки зиндаро аз мурда ва мурдаро аз зинда бсрун мекунад? Кист ки амри офаринишро тадбир ва идора мекунад? Мегӯянд: Аллоҳ! — бигу! Пас чаро парҳезгор нсстед!"Чаро аз Худо наметарсед! (Юунус ояти 31).
4.ДАР КОНУНГУЗОРЙ ВА ХОКИМИЯТ - яъне ҷуз| Худои муттаъол касе ҳаққи фармон додан, қонун вазъ кардан барои мо надорад. Ҳар қонуне бояд тибқи; нишондоди Аллоҳ сурат гирифта расмият пайдо кунад. "Инил хукму илло лиллохи амара алло таъбуду илло ийёҳ...". "Ҳукумат барои касе ҷуз Аллоҳ нест, фармон додааст, ки фақат ӯро бипарастем..." (Сураи Юсуф, ояти 40).
5. ДАР МАЪБУДИЯТ - яъне касе ҷуз Худованди таъоло сазовори парастиш нест. "Ва лакад баъасно фӣ умматир-расулан аниъбудуллоха вачтанибут тоғута'. "Дар миёни ҳар уммате пайғамбаре фиристодем то ба халқ бирасонанд, ки Худои якторо бинарастанд ва аз хар маъбуде ҷуз Худо бипарҳезанд" (Сураи Наҳл, ояти 36).
6.ДАР ИСТИЪОНАТ ВА ТАЛАБИ ЁРӢ НАМУДАН - яъне эътиқод ба ин ки аз каси дигар ҷуз Худованд кӯмак нахоҳем. "Ийёка наъбуду ва ийёка настаъим" "Танҳо туро мепарастем ва танҳо аз Ту ёрӣ НАМОЗ калиди ҷаннат металабем" (Сураи Фотиҳа, ояти 4).
7.ДАР УМЕД (РАҶОЪ) - яъне умед ҷуз ба Аллоҳ; надошта бошем. "Би ядикал хайр, иннака ъало кулли шайин кадир"Ҳар хайр ва некӯи ба ихтиёри Туст ва Ту ба ҳар чиз тавонои" (Сураи Оли Имрон, ояти 26).
8.ДАР ХАВФ - яъне ҷуз Худованд аз касе натарсем. Худованд мегӯяд: "фа ло тахофухум ва хофуни ин кунтум муъминин". "Аз куффор натарсед аз ман битарсед агар имон доред".
Комментариев нет:
Отправить комментарий