Хохарони азиз дар суханхои худ, ростгуиро лозим гиред, аз чумлаи сиддикон
мешавед.
Ба халки Худо неки кунед, ки бо неки кардан ба халк, гамгинихо
хурсанди мешавад ва машакатхо осон мешавад.
Барои розигии Аллох таоъло, аз пулу молатон садака кунед, гуноххои шумо бахшида мешавад.
Факат бо пули халол кифояги кунед, ба молатон барака дода мешавад.
Ва аз мардум пулу мол напурсед, азизтарини онхо мешавед.
Аз дунё пархез кунед, дунё руи худро ба хок молида меояд.
Ба кадри якину имон, дарачахо дар чаннат бардошта мешавад.
Аз ил ми раббони таълим гиред, илм ишори мувафакон аст.
Хаётатонро ба розигии Худо истифода баред,хушбахттарини инсонхо
мешавед.
Амонатнигахдор шавед, окибати неки ба шумо мешавад.
Рузаю
намозу садакаю таом додану аёдати беморону ба чаноза рафтанро бисер ба
анчом расонед, аз хдшт дари чаннат даъват мешавед.
Мулоими ва афви мардумро, ба худ сифат гиред, Худованд аз шумо афв мекунад. Сахобагони киромро бузург шуморед ва онхоро дуст доред, ва ба амалхои онхо шукр
бигуед ва дар хакки онхо розигии Худоро пурсед, дар чаннат хамрохии онхо
мешавед.
Аз гунох пархез кунед! ки тамоми балохо ва нохушихо ба сабаби
гунох меояд: ва гунохро хакир нашуморед, ки шайтон, ба сабаби тарки як
сачда аз дарачаи оли ва макоми баланд партофта шуда шайтони рачим игуд,
ва Одам алайхис салоту вас салом аз чаннат ба сабаби як гунох бароварда
шуданд, ва зане ба сабаби азоб додани гурба ба дузах даромад, ва як
марде изорашро дароз карда дар руи замин бо худ таачуб карда рох мегашт,
ки уро замин ба худ дар каш ид, пас вай то рузи киёмат ба каъри замин
рафтан мегирад.
Бо гунох неъматхо аз даст меравад, ва корхо мушкил ва
машакат мешавад.
Гунох аз умру ризки банда баракаро мебардорад.
